Zeg maar nee, dan krijg je er twee
Dit is een bekende uitspraak uit mijn kindertijd. Want in principe kreeg je er maar één. Wat? Eén koekje, één stukje chocola, één snoepje. Daarna ging de trommel weer dicht en in de kast. En daar zat ik dan, met kleine hapjes te smikkelen van dat ene koekje. Af en toe deed ik nog een poging om een tweede te krijgen, maar dat zat er helaas niet in.
Bewaak het fort
Nu kan ik zelf bij de koekjes, chocolade en snoepjes. Ik kan zoveel kopen als ik wil. En eenmaal thuis kan ik, als ik wil, een heel pak koekjes in één keer op eten. Het is nu aan mij om grenzen te stellen, wanneer het genoeg is geweest.
Daarbij moet ik ook nog rekening houden met de koekjestrommel van anderen. Thuis is het gelukt om de lekkernijen buiten de deur te houden. Maar dan kom ik op een verjaardag waar de hapjes mij toejuichen. Of als ik een kopje thee bestel ligt er altijd zo’n klein koekje heerlijk lepeltje lepeltje tegenaan. Elke keer die afweging: mag hij naar binnen of niet?
Eet je gezellig mee?
Goed, ik heb de strijd met mezelf gewonnen. Al is de term winnen wat misleidend, omdat ik eigenlijk altijd van mezelf win. Het ligt er alleen aan, aan welke kant ik sta. Ik heb in ieder geval besloten om die traktatie af te slaan. Yeah!…
“neem jij niks?” zegt mijn buurman of buurvrouw. “Nee, ik hoef niet” en ik doe opnieuw de deur dicht. Bijna. Want dan komt die voet er tussen. “Dat is ook ongezellig zeg!” En daar gaan we weer. Opnieuw die afweging: mag hij naar binnen of niet? Dit keer heeft de lekkernij versterking van de sociale druk.
De keuze is reuze
Reuze lastig om te maken, met alle verleidingen om ons heen. Vind jij het lastig om de verleiding te weerstaan? Dit werkt voor mij:
- Haal zo min mogelijk lekkernijen in huis. Als het er niet is, kom je ook niet in de verleiding.
- Wanneer je visite hebt gehad, gooi dan de overgebleven hapjes weg. Ik hou ook niet van voedselverspilling, maar dat betekent niet, dat ik het vuilnisvat moet worden.
Er zijn ook mensen die de zak chips nog weer uit de prullenbak vissen, dus als je de inhoud weggooit, dan weet je zeker dat je veilig bent. - Eet alleen een traktatie die zelfgemaakt is. Er is altijd wel een collega of een tante jarig. Ik kies er voor om alleen nog traktaties aan te nemen van mensen die zelf iets gebakken hebben.
- Zorg voor zo min mogelijk voeten tussen de deur. Wanneer je consequent “nee” zegt, zullen anderen op een gegeven moment ophouden met aandringen. Eigenlijk net als opvoeden. Op een gegeven moment leert het kind wat “nee” betekent.
Chips…
En als het niet is gelukt. Als je die verleiding niet hebt weten te weerstaan. Laat dan ook je verdediging zakken. Smikkel dan van het koekje, chocola of stuk taart. Want het is en blijft onwijs lekker!